คุณเป็นพ่อแม่ที่มีปัญหาในการหาเวลาอยู่กับลูกและช่วยให้พวกเขาเติบโตหรือไม่? งานวิจัยที่ตีพิมพ์ใหม่ของเราแสดงให้เห็นว่าสวนสาธารณะในละแวกใกล้เคียงและสนามเด็กเล่นโดยเฉพาะ มอบโอกาสอันมีค่าและไม่เหมือนใครสำหรับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ปกครองและเด็ก เป็นสถานที่ที่พ่อแม่สามารถเล่นและสอนทักษะใหม่ๆ ให้กับลูกได้ และเด็กๆ ยังได้เล่นกับเด็กคนอื่นๆ และสร้างกิจกรรมของตัวเองอีกด้วย สถานที่สาธารณะในสายตาเด็ก – พวกเขาให้คุณค่าอะไร?
ออสเตรเลีย สัดส่วนของคู่รักที่มีลูกพ่อแม่ทั้งคู่ทำงานเพิ่มขึ้นจาก 52%
ในปี 1991 เป็น 61% ในปี 2016 ผู้ปกครองไม่มีเวลามากขึ้นกว่าเดิม ทั้งพ่อและแม่มักรู้สึกกดดันที่ต้องทำงานเต็มเวลาเพื่อรักษามาตรฐานการครองชีพ แต่ทำให้พวกเขามีเวลาให้ครอบครัวน้อยลง
เด็กบางคนสบายดีที่มีเวลาอยู่กับแม่และพ่อน้อยลง อย่างไรก็ตาม หลายคนรู้สึกไม่สนิทใจกับพ่อแม่โดยเฉพาะพ่อ ซึ่งมักเป็นผู้มีรายได้หลัก การใช้เวลานอกบ้านทำให้เด็กๆ ได้สัมผัสกับธรรมชาติและเล่นในแบบที่ไม่ถูกจำกัดด้วยกำแพงหรือรั้ว ประสบการณ์ยังอาจให้ข้อมูลเชิงลึกแก่พ่อแม่เกี่ยวกับความสนใจและความสามารถของลูก และช่วยให้พวกเขาเข้าใจความต้องการของลูกได้ดียิ่งขึ้น
สำหรับการวิจัยของเราเราได้สัมภาษณ์ผู้ใหญ่ที่เยี่ยมชมสวนสาธารณะ 12 แห่งในย่านที่อยู่อาศัยในเขต Moreton Bayทางตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย เราเสร็จสิ้นการสัมภาษณ์ 386 ครั้งตั้งแต่เดือนธันวาคม 2017 ถึงมีนาคม 2018
เรื่องราวอื่นๆ: ‘ฉันต้องการธรรมชาติ ฉันต้องการพื้นที่’: ครอบครัวสูงระฟ้าอาศัยย่านที่เป็นมิตรต่อเด็ก
งานวิจัยพบอะไรบ้าง?
ตามที่พ่อแม่ ปู่ย่าตายาย และผู้ดูแลที่เราสัมภาษณ์ การไปสวนสาธารณะเป็นโอกาสสำหรับผู้ปกครองในการสอนทักษะทางสังคมที่มีประสิทธิผลแก่ลูก ๆ ในขณะที่เล่นกับเด็กคนอื่น ๆ ซึ่งรวมถึงการผลัดกัน ไม่เบียดเบียน และการแสดงความเคารพ ผู้ให้สัมภาษณ์คนหนึ่งกล่าวว่า:
ฉันคิดว่าสิ่งที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งในสวนคือการพัฒนาทักษะทางสังคมของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจะได้พบปะกับเด็กคนอื่นๆ และพวกเขาเรียนรู้ที่จะแบ่งปันของเล่นและเล่นด้วยกัน ที่สนามเด็กเล่นของสวนสาธารณะ ผู้ปกครองสามารถสอนบุตรหลานของตนถึงวิธีใช้อุปกรณ์และช่วยพวกเขาปีนป่ายไปรอบๆ
โดยทั่วไปแล้ว เมื่อฉันพาพวกเขาไปที่สวนสาธารณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณมีเจ้าตัวเล็ก
คุณกำลังช่วยพวกเขาปีนป่ายสิ่งของและผลักพวกเขาไปที่ชิงช้า
เมื่อเด็กโตขึ้น พวกเขาไม่ต้องการความช่วยเหลือทางกายจากผู้ปกครองมากนัก และสามารถเล่นกับพี่น้องและเด็กคนอื่นๆ ได้ด้วยตัวเอง ผู้ปกครองของเด็กโตเริ่มมีบทบาทในการกำกับดูแลหรือสังเกตการณ์มากขึ้น ส่วนใหญ่ฉันนั่งลงและปล่อยให้พวกเขาเล่นเพียงเพราะอายุของพวกเขา บางครั้งฉันเข้าไปเล่น แต่ฉันไม่พบว่าจำเป็นต้องทำ
ไม่ใช่ทุกสวนสาธารณะที่ได้รับการออกแบบและสร้างขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เดียวกัน โดยจะแตกต่างกันไปตามขนาด สิ่งอำนวยความสะดวก และประเภทของอุปกรณ์สนามเด็กเล่น ในสวนสาธารณะ 12 แห่ง เด็ก ๆ เล่นที่สนามเด็กเล่นบ่อยที่สุด (82%) รองลงมาคือทุ่งโล่ง (17%) และทางเดิน (14%)
สนามเด็กเล่นช่วยให้เด็กๆ ปีน ชิงช้า ขี่ และสไลด์บนอุปกรณ์ได้ มีการปีนเขา มีกิจกรรมการทรงตัว และมีอะไรให้ทำมากมายเพื่อให้เขามีส่วนร่วม ทุ่งโล่งเหมาะสำหรับปฏิสัมพันธ์ระหว่างรุ่นและทำกิจกรรมร่วมกัน เช่น เกมบอลและวิ่งเล่น
พื้นที่สนามหญ้านั้นยอดเยี่ยมเพราะพวกเขาสามารถนำอุปกรณ์หรือลูกสาวสองคนของฉันเป็นเชียร์ลีดเดอร์ ดังนั้นพวกเขามักจะวิ่งและพลิกตัวเพราะเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่และสวยงาม
สวนสาธารณะในท้องถิ่นช่วยให้เข้าถึงพื้นที่ได้โดยง่าย ซึ่งผู้ปกครองสามารถมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ ของบุตรหลาน และสอนทักษะทางร่างกายและสังคมต่างๆ ให้กับพวกเขาซึ่งอาจไม่สามารถทำได้ภายในขอบเขตของสวนหลังบ้านหรือที่บ้าน
การวิจัยของเราเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาขนาดใหญ่เกี่ยวกับการออกแบบสวนสาธารณะชานเมืองสำหรับทุกคน ผลลัพธ์ขั้นสุดท้าย ได้แก่ คำแนะนำในการออกแบบสวนสาธารณะที่ครอบคลุมทุกวัยมากขึ้นเพื่อสุขภาพที่ดีและการใช้ชีวิตที่กระฉับกระเฉง
ในสวนสาธารณะที่ออกแบบมาอย่างดี เด็กสามารถสำรวจความอยากรู้อยากเห็น กล้าเสี่ยง เรียนรู้ทักษะกลางแจ้ง และเล่นกับเด็กคนอื่นๆ ได้ ภายใต้คำแนะนำและการดูแลของผู้ปกครองหรือผู้ดูแล
พลวัตทางสังคมที่ไม่เหมือนใครเหล่านี้อาจไม่เกิดขึ้นในช่วงเวลาอื่นของวันหรือสัปดาห์ หากคุณประสบปัญหาในการหาเวลาช่วยลูกของคุณเติบโต ลองใช้เวลา 30 นาทีด้วยกันในสวนสาธารณะในท้องถิ่น คุณจะได้รับประโยชน์จากการเล่น เรียนรู้ และหัวเราะไปด้วยกัน!
จากมุมมองของวิวัฒนาการ แถวของกระดูกหลักในครีบปลายุคก่อนประวัติศาสตร์จะช่วยให้ครีบมีความยืดหยุ่นในการรับน้ำหนักได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
สิ่งนี้อาจมีประโยชน์เมื่อElpistostegeกำลังไถลไปตามน้ำตื้นหรือพยายามเคลื่อนตัวออกจากน้ำขึ้นบก ในที่สุด การใช้ครีบดังกล่าวมากขึ้นจะนำไปสู่การสูญเสียครีบรังสีและเกิดตัวเลขเรียงกันเป็นแถว ก่อให้เกิดพื้นที่ผิวที่ใหญ่ขึ้นสำหรับแขนขาเพื่อยึดเกาะพื้นผิว
