สลาย แต่น่าจะท้าทายในการเขียนโปรแกรม มันยังคงอ่านเหมือนล็อบบี้ แต่ไม่มีทางเข้า 

กำลังใช้การเปลี่ยนแปลงภัณฑารักษ์เพื่อให้ตรงกับสถาปัตยกรรมใหม่พิพิธภัณฑ์ได้ติดต่อ Selldorf Architects ในปี 2014 เพื่อค้นหา “สถาปัตยกรรมใหม่” ที่จะ “เข้าถึงศักยภาพสูงสุดของเราในฐานะแหล่งทรัพยากรชุมชนสำหรับวัฒนธรรมและการศึกษา” Kathryn Kanjo ผู้อำนวยการและซีอีโอของ MCASD กล่าวระหว่างการแนะนำตัวอาคาร ความรู้สึกของเธอและของ Selldorf สะท้อนถึงการพิจารณาของ

สถาบันที่เกิดขึ้นเป็นเวลาหนึ่งทศวรรษหรือมากกว่านั้น 

เนื่องจากพิพิธภัณฑ์ต่างๆ ยอมรับความพิเศษและขาดการเป็นตัวแทนของตนเอง มาตรการแก้ไขมีทั้งทางสถาปัตยกรรมและภัณฑารักษ์ ด้วยความเคารพในความใกล้ชิดกับชายแดนสหรัฐฯ-เม็กซิโก MCASD จึงเน้นย้ำถึงความมุ่งมั่นในการแสดงและรวบรวมศิลปินในภูมิภาคนี้ ปีแรกของการจัดรายการยังเน้นการแสดงเดี่ยวของศิลปินหญิง โดยเริ่มจาก ที่พาดหัวในขณะนี้คือการสำรวจที่แผ่กิ่งก้านสาขาของผู้

อยู่อาศัยในซานดิเอโกผู้ล่วงลับ โดยนำเสนอร่วม

กับ ซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ในฮูสตันที่เก็บคอลเล็กชันงานศิลปะของนักธุรกิจน้ำมัน  การแสดงนี้เติมเต็มแกลเลอรีหอประชุมขนาดใหญ่ในอดีตด้วย Nanas รูปปั้นสตรีตามแบบฉบับของ Saint Phalle ในท่าทางที่ท้าทาย และ Tirs ขนาดใหญ่หรือ “ภาพวาดยิง” การชุมนุมที่ศิลปินฝังถุงสีไว้ในก้อนปูนปลาสเตอร์และยิงพวกเขาด้วย ปืนไรเฟิล Michelle White ภัณฑารักษ์อาวุโสของ Menil กล่าวว่าชิ้นส่วนที่เปราะบางที่สุด

ต้องใช้เวลาหลายปีในการกู้เงินจากสถาบันในยุโรป

“ผลงานจำนวนมากที่แสดงในสหรัฐอเมริกาเป็นครั้งแรกอาจไม่กลับมาอีก” เธอกล่าวระหว่างการแสดงตัวอย่างนิทรรศการ “เรารู้สึกโชคดีมากที่ได้รวมงานกลุ่มนี้เข้าด้วยกัน” ในล็อบบี้ VSBA เดิม ชุดผลงานของศิลปินหลายคนที่ตอบสนองต่อความตึงเครียดทางสังคมและการเมืองบริเวณชายแดนซานดิเอโก-ตีฮัวนา โชคไม่ดีที่อยู่หลังเสาของพื้นที่ ที่อื่น ขนาบข้างด้วยแกลเลอรีสูงตระหง่านที่อุทิศให้กับการ

เคลื่อนไหวของศิลปะป๊อปอาร์ตและจิตรกรรมแบบฮาร์ดเอดจ์ 

ข้อความบนผนังในชั้นลอยที่เรียบง่ายบรรยายถึงผลงานจากกลุ่มศิลปินละติน ใน “ประเด็นต่างๆ”—สิ่งเหล่านี้ครอบคลุมถึงแท่นบูชาของ Felipe Almada ที่มีวัตถุทางศาสนาและฆราวาส รวมถึงรูปปั้นของ Bart ไปจนถึงภาพวาดเหนือจริงของ ฉันสงสัย: เมื่อเราดัดแปลงประวัติศาสตร์ศิลปะให้เข้ากับสิ่งที่มีบทบาทต่ำกว่า เราจะจัดหมวดหมู่สิ่งเหล่านั้นเหมือนที่เราเคยทำในอดีตหรือไม่ โดยยึดตามการ

เคลื่อนไหวเฉพาะเจาะจงของการสำรวจ

อย่างเป็นทางการ หรือพวกเขาจะถูกจัดกลุ่มตามการเมืองของการเป็นตัวแทนร่วมกัน และกลุ่มชาติพันธุ์ที่กำหนดไว้อย่างกว้างๆ?เมื่อค่านิยมค่อยๆ พัฒนาขึ้น วิธีการที่ใครๆ ก็เดาได้ว่าศิลปะและสถาปัตยกรรมในปัจจุบันจะถูกรับรู้โดยใครต่อใคร เมื่อ VSBA ปรับปรุงพิพิธภัณฑ์ในปี 1996 โดยวิพากษ์วิจารณ์การยกเครื่อง ครั้งก่อน พวกเขาอธิบายว่าการแทรกแซงของพวกเขาเอง – คอลัมน์การ์ตูนและทั้งหมด – เป็นการ

Credit : ufaslot888